Anti-Glass

De Nederlands-Israelische kunstenaar Jehoshua Rozenman (1955) heeft een geheel eigen kijk op glas. In zijn werk benadrukt hij niet de vertrouwde eigenschappen van het materiaal zoals transparantie en reflectie. Zijn sculpturen lijken eerder van metaal of steen vervaardigd te zijn. Het breekbare glas krijgt een robuuste, industriële uitstraling.

Met deze tegenstelling zet Rozenman de beschouwer aan tot nadenken over thema’s als fragiliteit, vergankelijkheid en sterfelijkheid. De tegenstrijdige objecten worden een metafoor voor het leven. Rozenmans glas is fragiel en sterk tegelijkertijd. Het zijn objecten die doen denken aan architectonische structuren, machineonderdelen of fabrieken, maar er is geen duidelijke functie te ontdekken. Het thema ‘verval’ is dan ook prominent aanwezig in het werk van de kunstenaar.

In zijn ateliers in Amsterdam en Berlijn werkt Rozenman met de verloren-was-techniek die hij geschikt heeft gemaakt voor glas. Hij maakt eerst een beeld in was en vervolgens maakt hij daar omheen een gipsen mal. In de gipsen mal giet hij gloeiend heet, vloeibaar glas. De was smelt weg en het glas neemt zijn plaats in. Het glas koelt langzaam af in een speciale oven. Na het verwijderen van het gips blijft een glazen sculptuur over. Het is een tijdrovend proces; met een beeld is Rozenman een maand of drie bezig.

In deze solotentoonstelling vertelt Rozenman een verhaal over dromen en angsten, over schoonheid en lelijkheid, over tijdelijkheid en eeuwigheid. Glas en Anti-Glas.

De tentoonstelling is verlengd tot en met 15 juni.