Onderzoek

Cochius

Conservatoren Hélène Besançon en Maartje Brattinga zijn bezig met een onderzoek naar fabrieksdirecteur P.M. Cochius (1874-1938). Deze bevlogen directeur is buitengewoon bepalend geweest voor de Glasfabriek Leerdam en het Nederlands glas in het algemeen. Cochius was een man met grote idealen. Hij was theosoof, vrijmetselaar, leider van de Praktisch Idealisten Associatie, oprichter van de theosofische St. Michaelsstichting en vicaris-generaal van de Vrij-katholieke kerk. Een echte idealist met een onstuitbare drang zijn tijdgenoten te verheffen. Als fabrieksdirecteur deed hij dit door het tot stand laten komen van mooie producten. Bovendien wilde hij, nog concreter, het leven van de arbeiders in zijn eigen Glasfabriek verbeteren met goede huisvesting, kortere werkuren en zelfs inspraak.

Waarom nodigde hij kunstenaars als De Bazel, Frank Lloyd Wright en Lanooy uit om in glas te komen werken? Wat waren de wederzijdse verwachtingen? En was men tevreden over de resultaten? De correspondentie tussen Cochius en ‘zijn’ kunstenaars staat in dit onderzoek dan ook centraal. Dit onderzoek is mogelijk gemaakt door het Ekkart Fonds van de Vereniging Rembrandt en het Conservatoren Stipendium van het Prins Bernhard Cultuurfonds.